原文王蓝田性急。

尝食鸡子，以箸刺之，不得，便大怒，举以掷地。鸡子于地圆转未止，仍下地以屐齿蹍之，又不得，瞋甚，复于地取内口中，啮破即吐之。王右军闻而大笑曰：“使安期有此性，犹当无一豪可论，况蓝田邪？”读音wáng lán tián xìng jí 。cháng shí jī zǐ ，yǐ zhù cì zhī ，bú dé ，biàn dà nù ，jǔ yǐ zhì dì 。jī zǐ yú dì yuán zhuǎn wèi zhǐ ，réng xià dì yǐ jī chǐ niǎn zhī ，yòu bú dé ，chēn shèn ，fù yú dì qǔ nà kǒu zhōng ，niè pò jí tǔ zhī 。wáng yòu jūn wén ér dà xiào yuē ：“shǐ ān qī yǒu cǐ xìng ，yóu dāng wú yī háo kě lùn ，kuàng lán tián yé ？”